hallo trouwe lezers!de laatste dag in de USA is aangebroken en we ruimen de camper vanochtend verder leeg, soppen het vloertje, doen de laatste vuilnis en legen alle schoon- en vuilwater tanks. Daarna op naar Dublin, een stad aan de overkant van de baai, nog achter Oakland, waar het El Monte hoofdkwartier zit. Het is een goeie drie kwartier rijden, eerst via de MacArthur Memorial bridge waar het verkeer eastbound beneden rijdt, en het verkeer westbound boven. Nog 1 file komen we tegen, maar er is een carpool strook en gezien we met meer dan 1 in de auto zijn, mogen we die gebruiken. Fluitend gaan we alle (bijna) stilstaande auto's voorbij en bereiken we Dublin. We tanken de camper af en dan moeten we hem echt inleveren. We zijn vandaag niet de enigen, het is er druk bij El Monte maar we worden zonder vertragingen geholpen. We moeten even een uurtje wachten tot het vertrek van de shuttle bus terug naar San Francisco. We zijn de eersten die worden afgezet, bij ons hotel voor komende nacht, het Crown Plaza San Francisco Airport. El Monte heeft het allemaal strak geregeld, niets dan lof!

Vanochtend namen we na het ontbijt wederom de fastferry van Larkspur naar San Francisco Pier 1, de Ferryterminal. Op aanraden van de campingbeheerder hebben we in de terminal een "Munipass" gekocht, waarmee je een dag onbeperkt met alle "municipal" openbaar vervoer, de bussen, trams en de cable cars kunt. We nemen vervolgens het trammetje over Embarcadero naar Fisherman's Wharf en bekijken vanochtend alle winkels op de boven promenade (gisteravond alleen alles beneden gezien). 

nou, bloemen hebben we niet in ons haar gehad vandaag, maar we zijn wel in San Francisco...Vanochtend eerst uitgebreid met de meiden op facetime, vanuit Mandy's nieuwe huis, die is gisteren officieel 'overgegaan', best raar om op zo'n afstand mee te maken.

Yeah, we hebben weer internet... na twee dagen van afwezigheid, zonder internet en telefoonbereik, zijn we inmiddels half in de bewoonde wereld terecht gekomen en hebben internet, nog geen telefoon...Na een ijskoude nacht op Wawona campground in Yosemite, vroeg uit de veren en op pad naar Mariposa Grove, waar Giant Sequoia's in het bos staan, Californische woudreuzen. 

De ochtend benut met een bezoek aan Bodie Ghosttown. Bodie ligt een kilometer of 30 vanaf Lee Vining, waar we de nacht hebben doorgebracht, midden in de bergen.

Wederom een vroege start, het was ondanks de airco redelijk warm in de camper. De dag begonnen met een ontbijtje, en daarna een paar baantjes zwemmen in het zwembad bij de camping. Vanwege de enorme hitte hebben we onze wandeling in de Sanddunes niet uitgevoerd, we hadden er allebei geen puf in. De route die ons uit Death Valley voert is schitterend, eerst een enorme klim van zeeniveau tot op een pashoogte van 1500 meter, zonder een haarspeldbocht… kaarsrechte wegen zo omhoog. Advies langs de weg is hier de airco uit te zetten om oververhitting van de motor te voorkomen. Ook heel opbeurend is het radiatorwater dat hier om de halve mijl in een tankwagen staat opgesteld. De Ford Heavy Duty motor houdt het echter prima.

‘t was weer een warm nachtje, zonder airco in de RV.. We zijn niet verwend of zo, maar dat ding is hier pure noodzaak! Dus eerst vanochtend met El Monte pannendienst gebeld, en we kunnen daarna langskomen bij hun vestiging in Las Vegas. De monteur heeft het binnen twee minuten verholpen, en ik had het ook zelf kunnen doen.. als je weet hoe het moet..

hat happens in Vegas, stays in Vegas zegt het amerikaanse gezegde, dus vandaag kunnen we het kort houden… J

De ochtend hebben we wel benut met een hele mooie wandeling naar de lower, middle en vervolgens upper Emerald Pools. Een erg mooie trail, redelijk steil omhoog en met mooie uitzichten. De lower pool  vonden wij het mooist, een prachtig meertje waarin water zo van de rotsen naar beneden komt stromen, wheeping rocks noemen ze dat hier.

Vroeg op dus, om 06.00 uur zijn we lopend onderweg naar Sunrise Point. De hemel is onbewolkt en de zonsopkomst is schitterend. Wat een enorme rood-oranje gloed valt er over het amphitheater van Bryce Canyon… we zijn trouwens niet de enigen, ik schat dat er een malloot of 50 a 60 staan te wachten op het uur U.

De camper weer gebruiksklaar voor de weg gemaakt, en op pad richting Bryce Canyon National Park. Een paar minuten van de camping passeren we de staatsgrens met Utah, en gaat de klok nu echt een uur vooruit, het verschil is nu 8 uur. We rijden de US89, heritage highway en komen wederom door uitgestrekt woestijn landschap aan in Kanab, waar we een tank- en pitstop maken. Kanab was ooit een tweede Hollywood, want in de omgeving hier werden vele (western) films opgenomen, en het hele circus verbleef dan in Kanab. We rijden verder richting Mount Carmel en maken ergens een omweg naar de Coral Pink Sand Dunes.

Het zonnetje schijnt vanochtend boven Page en Lake Powell, een mooie dag! We ontkoppelen de RV tijdelijk om hier in de omgeving Antelope Canyon en Horseshoe Bend te bekijken, komende nacht staan we weer op hetzelfde plekje.Eerst op naar Antelope Canyon, net buiten Page in de woestijn. We bezoeken de Upper Antelope Canyon, hetgeen gelegen is op Navajo grondgebied. Er is ook een Lower Antelope Canyon, maar de lichtinval in de Upper Canyon schijnt mooier te zijn. Om toegang te krijgen tot het grondgebied van de indianen betaal je eerst 'permits' en dan teken je in voor een (eveneens betaalde) tour. Antelope Canyon is een zogenaamd "slot canyon", een smalle kloof tussen de rotsen, die door water is uitgesleten en waardoor het zonlicht door een smalle richel aan de bovenkant naar binnen schijnt. Bij het juiste licht en weersomstandigheden moet je dan mooie effecten kunnen zien.