Dinsdag 23 maart 2010

Gepubliceerd op 23 september 2018 om 11:13

We waren vanochtend allebei te vroeg wakker, rond half zeven ging het licht aan en een kwartier later lagen we in het zwembad van het hotel. Naast een normaal bad waren er tevens bubbelbaden en zwavelbaden, waar we ons maar eens hebben verwend. En stinken… na nog een kort sauna-bezoek en een douche rond half acht met de meiden geskyped – leuk om meer even kontakt te hebben met video-beeld erbij. Een heerlijk ontbijt in het Novotel Rotorua (aanrader dit hotel). Daarna koers gezet naar het “Buried Village”, waar opgravingen delen van het dorpje Te Wairoa hebben blootgelegd dat op 10 juni 1886 door de uitbarsting van vulkaan Mount Tarawera door as, lava en magma is bedolven. 

150 Bewoners van dit dorpje (bijna de hele bevolking) verloor hierbij het leven. Je ziet er nederzettingen van zowel europeanen als Maori weer opgebouwd, en delen van de bedolven huizen en hotels. Er is tevens een aardig museum bij. Het dorpje was in die tijd al bij toeristen bekend, dit was het startpunt voor een tocht naar de toen wereldberoemde roze en witte terrassen hier in de buurt, zwavel/silicaterrassen van enorme omvang. Beide terrassen zijn bij deze eruptie totaal vernietigd. 

Hier ook in de buurt hebben we vanmiddag de Waimangu Volcanic Valley bezocht, waar de gevolgen van de vulkaanuitbarsting van 1886 zichtbaar zijn. Hier vormden zich zeven kraters en een aantal geisers waarvan de hoogste meer dan 300 meter de lucht in spoot. Al deze geisers zijn inmiddels uitgedroogd maar de kratermeren liggen er nog steeds en dit werd een drie-en-half uur durende wandeling langs borrelende en stomende meren, blauwe kratermeren, champagne-kleurige terrassen en snelstromend water van meer dan 50 graden. De grootste warmwaterbron ter wereld vind je hier, genaamd Frying Pan Lake, en het water is inderdaad gewoon heet. 

Echt compleet bizar wat de natuur hier doet, ontzettend indrukwekkend om in rond te lopen. En dan ook nog het gevoel te hebben dat je hier de enige bezoeker bent want het aantal mensen was op de vingers van 1 hand te tellen. Halverwege kwamen we overigens nog een aantal Wallaby’s tegen (die ooit vanuit Australie in Nieuw Zeeland zijn geimporteerd), zo pal langs het pad. We kijken elkaar aan en dachten “kangaroos in Nieuw Zeeland” – dat kan niet maar het bleken later dus wallaby’s te zijn..

Aan het eind van de wandeling sta ja aan het Lake Rotamahana, dat na de genoemde eruptie in omvang werd vertwintigvoudigd (..) en waarin dus de roze en witte terrassen (hier de achtste wereldwonderen genoemd) zijn verdwenen c.q. vernietigd. 

Hierna word je met een bus weer terug naar boven, naar het beginpunt gebracht. Voor wie hier in Rotorua eens voor de keuze staat “wat te doen” of “welk thermisch park te bezoeken” kunnen we dit absoluut aanraden. We konden er geen genoeg van krijgen.

Op naar ons volgende nachtadres, de Colonial Lodge aan Lake Taupo. Maar ongeveer 70 km vanaf Rotorua dus vandaag niet veel gereden. Een leuk motel pal aan het meer van Taupo, waar je aan de overkant de toppen van de grote vulkanen ziet liggen. Gigantische regenbuien onderweg gehad maar bij aankomst in Taupo was het weer droog en ging zelfs de zon mooi onder. Een boodschapje gedaan en gegeten in Taupo. Voor morgen stond de Tongariro Crossing langs de flanken van Mount Ngauruhoe vulkaan op het programma, maar gezien de flinke wandeling van vandaag voelen we de voeten al flink, en plannen we morgen iets rustigers. Hier in de omgeving is voldoende moois te zien. Wordt vervolgd!

Bedankt trouwens voor de leuke reacties, erg leuk om hier te ervaren hoe mensen met ons meereizen..

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.