Van het Nederlands elftal hebben we de tweede helft (begrijpen de betere) gezien. Geen erg gehad in het uur vroeger hier🤓.

Vanochtend een heerlijke kliffenwandeling met de hond, twee kanten op met aan allebei de kanten mooie vergezichten. De zon doet boven zee z’n best, boven land zit best wat bewolking.

We gaan wederom op pad, naar Dartmoor National Park. De gevolgde route is gewoonweg heerlijk, we slingeren door het Engelse landschap dat het een lieve lust is. Bij de behoorlijke stad Exeter volgen we een stuk snelweg, waarbij we zien dat ook traktoren hier gebruik van (mogen?) maken. Dat levert soms spannende situaties op. Bij het stadje Bovey Tracy schieten we de echt leuke landweggetjes op, uiteraard compleet met heggen en single track lanes. Op de laatste is het af en toe een klein beetje billenknijpen, maar we slaan ons er zonder kleerscheuren doorheen. De Engelsen zijn super-aardig op de weg, en stoppen ruim op tijd als ze zien dat je door zo’n single track heen komt. Sommige weggetjes bieden nog geen ruimte aan een vloeipapier tussen de camper en de heg. Ineens zijn we na het passeren van een wildrooster in het Dartmoor National Park. We stoppen bij het visitor Centre onderaan Hay Tor, één van de vele graniet-bulten bovenop de heuvels, en karakteristiek voor Dartmoor, naast de pony’s, en naast de beruchte Dartmoor prison.

De aardige jongen in het bezoekerscentrum had Mr. Bean’s zoon kunnen zijn, maar wijst ons een wandeling naar boven met een omweg via een vroegere steengroeve. Daarnaast tipt ‘ie ons de beste route door het park met de camper, want niet alle wegen zijn daarop ingericht.

Hay Tor en bloeiende heide

Met ferme pas beginnen we aan de klim omhoog. De heide bloeit in verschillende kleuren, doorspekt met het geel van wat we denken dat een brem-soort is. Tel hierbij runderen, schapen en pony’s en je hebt het Dartmoor landschap. De wolken partijen vandaag geven het geheel nog wat extra’s, want bijna elke minuut heb je ander licht. De groeve is mooi, met een waterpartij vol lelies. Dan gaat het verder omhoog richting Hay Tor Rocks. Abby heeft de time of her life, ze is op een heerlijk macrobiotisch dieet van paarden-, schapen- en koeienpoep. We bereiken de klomp graniet, hier Tor geheten, en komen tot de ontdekking dat er toch allerlei scheuren in het steen zitten, zowel verticaal als horizontaal. Het ontstaan van dit landschap ligt 370 miljoen jaar terug, toen hier een warme zee met  lava en as spugende eilandjes was. Door de tijd bouwden zand en modder de zeebodem en 290 miljoen jaar terug begon de aardkorst in beweging te komen. Immense druk kneep de sedimenten van de oceaanbodem omhoog in bergketens. Daaronder kwam een massa magma omhoog en kookte als het ware de omliggende rotsen. Tijdens de afkoeling ontstond het Dartmoor graniet. De aardse elementen deden de rest. Klimaatveranderingen in een ver verleden zorgden voor het verdwijnen van de bergketens, en graniet dat tot dan onzichtbaar was, kwam aan de oppervlakte. Elke Tor heeft inmiddels z’n eigen naam, en als we later door het landschap touren, zien we er talloze.

We stoppen nog bij Bennetts Cross, één van de oude navigatie stenen, en bij de Clapper Bridge, een brug waarvan men aanneemt dat ‘ie is gebouwd in de 13e eeuw. De nieuwe brug, waarover het verkeer nu nog rijdt, ligt ernaast, en ziet er uit alsof ‘ie er ook al een aantal eeuwen ligt. We vinden bij het postoffice een mini-winkel met Cornish Pasties, de lunch is voor mekaar.

Nu slaat echter het weer wel helemaal om, raining cats and dogs...

We besluiten de camping voor vannacht te zoeken, Langstone Manor. We krijgen een hardstanding vanwege de regen en installeren onszelf. Na de koffie wordt het toch nog droog, en besluiten we het hiernaast liggende moor op te lopen. Bestemming is het Windy Post Granite Cross, die we bereiken na een stevige klim. Ook hier mooie uitzichten, onder andere op Pew Tor en King’s Tor, beide te ver om nu nog naartoe te lopen. We vangen de terugtocht aan en op de camping vallen we het restaurant binnen en scoren eindelijk een fish and chips. Niet zomaar één, maar een beer buttered. Overheerlijk, en de toetjes ook al. We rollen bijna terug naar de camper. Dartmoor was geweldig.