Wederom een stralend begin van de dag, bijna wolkenloos. We krijgen waarvoor we hierheen zijn gereden. De camperplaats komt tot leven na acht uur ‘s ochtends. Wij starten met ontbijt op het gemak en rijden rond half tien het terrein af. Eerste stop is bij de brug over de rivier Verdon, daar waar het water uit de kloof het meer van St. Croix instroomt. De zon staat boven de kloof en dat is niet optimaal voor foto’s maar doet uiteraard geen afbreuk aan het plaatje op zich, dat in het geheugen wordt gegrift. We rijden een klein stukje terug om dan de weg langs de Gorges du Verdon naar Castellane te nemen. Op zich nog geen 40 kilometer, maar wat een weggetje... Redelijk smal en hier en daar behoorlijk steil met veel haarspeldbochten. Een genot om doorheen te rijden. Zo-ook voor de talloze motoren die we tegenkomen. En aan campers ook geen gebrek trouwens. We genieten van de enorme afgronden waar we in de diepte telkens de rivier zien stromen. Was dat onder de brug naar het meer toe nog een kalme stroom, verderop in de Canyon wordt het redelijk woest. Het landschap varieert van ruig en woest tot lieflijk en kalm, wonderschoon. Halverwege nemen we de afsteken naar de “Route des Cretes” die meer in de richting van de eigenlijk gorge loopt. Dit is een rondweg met enorm veel “belvederes” oftewel uitzichtpunten. Bij sommige kunnen we niet stoppen maar gelukkig lukt het ons op de mooiste punten even te parkeren. Aan de overkant van de kloof zien we de weg aan de zuidkant lopen. We hebben die een aantal jaren geleden eens samen gereden en nog veel langer geleden, de meiden waren nog klein en we vierden vakantie in Fréjus, in dikke mist. Nu schitterend weer gelukkig. Op een van de stops zien we vale gieren op de thermiek spelen. Het zijn er heel wat en we genieten er best een poos van. Even de dikke lens op de camera gezet en zowaar wat aardige plaatjes ervan kunnen schieten. Na deze rondrit Route des Cretes vervolgen we ons pad naar Castellane. Verderop en dichter bij ons eindpunt voor vandaag komen we ook steeds dichter bij de rivier zelf te rijden in plaats van hoog er boven. Castellane zelf is een druk dorpje en als eerste zoeken we een supermarkt voor de dagelijkse benodigdheden. Dan moeten we bepalen waar we zullen overnachten. In het dorp zelf is een camperplaats waar we even langs rijden. Ziet er uit als een veredelde parkeerplaats op asfalt en voor ons niet zo aantrekkelijk. Ik had een camping op het oog waar we net ervoor waren langsgereden maar die ziet er ook niet uit alsof ie voor ons is aangelegd. Een kilometer of 12 terug waren we een prachtig gelegen camping municipale gepasseerd, midden in het bos en grenzend aan de rivier. We besluiten terug te rijden en kunnen een schitterend plekje tussen de bomen in de zon uitkiezen. Kosten 16 euro inclusief stroom, water en afvalwater lozen dus daar kunnen we ook niet wakker van liggen. We verbrengen er een heerlijke middag en avond. De verbindingen in deze uithoek zijn ronduit slecht en de camping WiFi werkt meer niet dan wel. Het posten van de dagelijkse verhalen laat dus nog even op zich wachten.

Another beautiful morning and lovely weather when we drive through the Gorges du Verdon (or the Verdon canyon) to the town of Castellane. En-route we also drove the “Route des Cretes” which takes us deeper into the canyons for stunning views. We also get to see vultures gliding on the wind through the canyons which was a real gift! We head for Castellane to do some groceries and decide to drive back some 12 km to a lovely campsite in the middle of the woods along the river bank, in stead of choosing a busy city-camping in Castellane. Connections are very poor and so is the campisite WiFi, so the updates will have to wait a little longer.