We nemen afscheid van Glastonbury, en rijden richting het oosten. Zo langzamerhand gaan we wat kilometers maken in de richting van Dover. Maar zover is het nog niet. Via Salisbury, waar een enorme kathedraal staat, koersen we terug naar de New Forest, en wel naar Setthorns campsite, waar we vorige week begonnen zijn. Die plek heeft indruk op ons gemaakt. Niet alleen vanwege de ligging van de campsite midden in het glooiende bos, maar ook vanwege de New Forest zelf. Een meer dan prachtig gebied. En daarbij hebben we de laatste keer de Tall Trees niet gezien. Geen lange Trees, maar de reuzen-bomen in het Blackwater gebied. We hebben een andere plek op Setthorns, dit keer met stroom.

Het is beduidend rustiger dan afgelopen weekend. Na een buiten-lunch (het is nog steeds heerlijk weer) halen we de fietsen van stal en peddelen we naar Blackwater, een heerlijke fietstocht over de heide, langs stromende beekjes, en dan weer door het oerbos. En overal varens.

Bij Blackwater is een Tall Trees Trail uitgezet, een rondje van 1,5 mijl langs de reuzen-bomen die hier ooit zijn aangeplant; Douglas Fir, Redwood en Sequoia. We kennen de Tall Trees nog uit Californië, en zien dezelfde soorten hier ook terug. Er staan indrukwekkende exemplaren tussen en we hebben er een mooie wandeling aan. Halverwege is een parking waar een ijscoman staat. Lekker, een ijsje, ware het niet dat de portemonnee en de pasjeshouder van ondergetekende nog in de fietstas zitten. De rest van de wandeling is er toch wat spanning, maar alles blijkt er bij terugkomst gelukkig nog in te zitten. Omdat we al behoorlijk wat kilometers door het bos hebben gefietst plus anderhalve mijl gelopen, besluiten we om de korte route terug richting campsite te nemen. Die voert over de ‘hoofdweg’ als je die zo mag noemen. Best smal, en de kanten lopen abrupt en steil af, zodat je altijd (zeker met de fietskar) een beetje richting midden koerst. Met het passeren van vrachtwagens, paarden, pony’s en ezels, koeien plus een dubbeldekker bus, en daarbij opgeteld het aan de linker kant van de weg rijden, wordt het een inspannend ritje. Maar we slaan ons er fier doorheen en bereiken moe maar voldaan na 27 fietskilometers op en af, onze camper.

Hier zijn we als mens en dier behoorlijk nietig bij

Buiten is het nog steeds lekker toeven en de rest van de dag chillen we maar een beetje voor ons weg. Nou vooruit dan, nog één kort avondwandelingetje naar de hei. Heerlijk, die rust hier!