De ochtend in Gouville, ons uitzicht: onbetaalbaar

Le Mont Saint-Michel, je kunt er hier niet omheen. Eerst gespot tijdens de ochtendwandeling met de hond, daarna de fietsen klaarmaken voor een bezoekje aan de berg

Het viaduct van Dinan met beneden de camper parking

Waren de weergoden ons gisteren nog gunstig gezind, vanochtend lijkt daar verandering in te zijn gekomen. Het giet… de ochtendronde met Abby valt heel kort uit. Nat, koud, donker. Terug in de camper is het goed en warm ik snel weer op. Een warme douche helpt daarbij. We rijden op tijd weg, nu dwars door Bretagne naar het zuidoosten, naar het plaatsje Carnac. Onderweg vallen we nog een Lidl binnen om te kijken of er nog wat van die prima en lekker geprijsde Rosé te vinden is, en tanken de bus af. Rond het middaguur rijden we Lorient voorbij en klaart het gelukkig op. Er is zelfs een (heel flauw) zonnetje te zien. In Carnac, dat aan de kust ligt, gaan we op zoek naar de Megalieten van Carnac. De bewegwijzering is rottig, maar je kunt gelukkig niet om deze prehistorische bouwsels heen. De eerste ervan liggen meteen langs de doorgaande weg. We zoeken een parkeerplaats en bezoeken het Kermario veld.

De ochtend begint toch weer met dauwtrappen. Abby merkt het zodra ik de eerste tekenen van wakker worden vertoon. Dan krijg ik een lik over een voet die buitenboord hangt, en begint er een aandoenlijk zacht gepiep. Ik moet eruit. Op naar het strand, de zon is nog niet op en dat geeft wel een apart sfeertje. Terug bij de bus ontwaakt mijn wederhelft en plannen we de dag tijdens een relaxed ontbijt. We rijden nog iets verder Bretagne in en plannen een stop aan dezelfde kust maar dan verder richting het westen.

De oudejaarsavond verliep rustig en kalm. Van vuurwerk hebben we tot net voor middernacht niets gemerkt. In een dorpje ergens verderop was er wat gerommel, maar voor Abby niet genoeg om ook maar een wenkbrauw op te trekken. Wij kwamen de avond door met spelletjes, oliebollen en een ouwe conference van Ronald Goedemondt. Live Nederlandse tv kijken lukte ons niet. Rond acht uur in de ochtend was Abby klaar om uit te gaan. Een vroege strandwandeling stond op het programma. Deze eerste zondag in het nieuwe jaar deden we extra lang over ons zondags ontbijtje en maakten we ons plan voor de dag. We zijn eigenlijk wel nieuwsgierig naar wat Bretagne nog meer in petto heeft en we besluiten aldus om hier een paar dagen rond te toeren. Niets zo veranderlijk als onze reisplanning.. We vertrekken op het gemak in de richting van St. Malo waar de kust wordt zoals je van Bretagne verwacht, baaitjes, rotsen en droogvallende rivieren. Langs verstilde dorpjes gaat het verder naar Cap Frehel. We zijn niet de enigen die hier komen uitwaaien. Menig fransoos kwam op hetzelfde idee. We maken een prachtige rondwandeling over de kaap, langs de oude vuurtorens en langs diepe afgronden. De zee is hier en daar heerlijk woest en aan de andere kant van de kaap rustig en kalm. Hier maken de meeuwen en aalscholvers hun bivak.