EEN KORTE BREAK NAAR HET ZUIDEN VAN ENGELAND

DAG 7 - VALLEY OF ROCKS EN GLASTONBURY

Morgenstond had hier zeker goud in de mond. Dit was ons uitzicht bij het wakker worden en het openen van het raam naast ons bed. Onbetaalbaar, en voor de rest, zonder MasterCard!

We zijn alleen gebleven vannacht. Behalve schapen geen sterveling meer gezien tot aan het ontbijt, toen de inzittenden van een Zwitsers wagentje kort van het uitzicht kwamen genieten. We rijden de mooie kustroute terug naar Lynton, en via een wederom zeer steile weg nog een stukje verder omhoog, waar we een wandeling langs de Valley of Rocks willen doen. Dit gebied maakt deel uit van het Exmoor National Park. We kunnen de camper kwijt op een parkeerplek waar we toch ook eens munten kunnen gebruiken om het parkeergeld te voldoen. Het keurig aangelegde wandelpad loopt langs de rotskust terug naar Lynton, dat hoog tegen de rotsen is aangebouwd. Je kunt er met de Cliff Railway afdalen naar Lynmouth, dat beneden aan de kust ligt. Wij lopen deels hetzelfde mooie pad weer terug tot halverwege, waar je een doorsteek naar de eigenlijke Valley of Rocks maakt. Behalve veel wandelaars komen we ook regelmatig geiten tegen. Abby zou ze het liefst de afgrond in willen jagen, maar dat weten we gelukkig te voorkomen. We hebben er heerlijk weer bij, de meegenomen jassen gaan ergens onderweg uit. Al met al één van de mooiste kustwandelpaden die we ooit hebben gezien.

Ons volgende doel is Glastonbury en haar gelijknamige abdij-ruïne, Glastonbury Abbey. Dat is plusminus twee uur sturen, aan het begin door Exmoor NP, een mooie weg door het afwisselende heide- en boslandschap. Wel weer ultra smalle weggetjes, maar goed te berijden. Dan gaan we deels over de M5 richting Bristol en de laatste 15 kilometer gaan weer ‘binnendoor’.

Bij het binnenrijden van Glastonbury spotten we een Lidl, waar we de nodige mondvoorraad scoren. In het centrum van de stad kunnen we pal achter het terrein van de Abbey parkeren. Ook hier werkt de betaalautomaat weer naar behoren. Glastonbury Abbey was een klooster dat z’n oorsprong in de 8e eeuw vindt. Het werd uitgebouwd en vergroot in de 10e eeuw, en jammerlijk door brand verwoest in het jaar 1184. De reconstructie begon vrijwel onmiddellijk daarna. In 1191 werd door de monniken geclaimd dat zij de stoffelijke resten van King Arthur en zijn Guinevere op het terrein hadden gevonden en werd een tombe voor het koningspaar gebouwd. Aannemelijk wordt geacht dat dit meer een publiciteitsstunt van de monniken was, teneinde meer fondsen te werven voor de restauratie van de abdij. Door inbeslagname door de staat ten tijde van Thomas Cromwell en de gelijktijdige  “ontbinding van de kloosters” in het hele land, werd de toenmalige abt gevierendeeld als verrader (1539). Hierna is de abdij meerdere keren in verschillende handen gekomen, langzaamaan gestript van z’n kostbaarheden, maar ook bouwstenen, tot aan het begin van de 18e eeuw de abdij een ruïne is geworden. Je kunt je voorstellen dat dit ooit prachtige bouwwerken zijn geweest en zelfs als ruïne zijn ze de moeite waard. We wandelen over het hele parkachtige terrein en zien de kapel, het voormalig klooster en de torens van de hoofdkerk. Verderop staat nog een intacte “keuken van de abt” en in de stad zelf zijn er nog het middeleeuwse George Hotel and Pilgrim’s Inn om bezoekers te kunnen laten overnachten.

Verder is Glastonbury een centrum voor alternatieve mensen. We zien er gothic, bomenknuffelaars, joint-rokers en runen-lezers. En ook hier, 'very British' schooljeugd in uniform. Op veel stadsmuren zijn mooie teksten en muurschilderingen aangebracht. Talloze winkels brengen esoterische waar aan de man. Leuk om eens rond te snuffelen.

We hadden nog de Glastonbury Tor op het programma staan (een middeleeuwse toren bovenop een enorme heuvel) en daarvoor een camperplek gevonden die er pal naast ligt. Maar helaas, deze was vol, en we moesten op zoek naar een alternatief. Een stuk verderop bevond zich een camping die helaas ook geen plaats meer had, maar bij de derde poging was het raak. We staan op Isle of Avalon, een “adult only” camping. Eerst dachten we nog dat dit wellicht inhield dat er vanavond hele rare dingen zouden gebeuren, en hadden we de camper startklaar voor het geval dat… maar we hebben inmiddels begrepen dat het hier gaat om campings waar kleine kinderen niet zijn toegelaten , om de volwassenen een rustige tijd te gunnen. Je moet er maar opkomen.

Op de adult-only camping, erg rustig...

 

Reactie plaatsen

Reacties

Wim Kok
8 maanden geleden

Ha Joke ja joh anders zitten we maar te verstoffen… fotoboek komt er zeker

Joke
8 maanden geleden

Zo gaat tie goed, zo gaat tie beter, alweer een kilometer van mijn schoenen af gevreten. Jeetje, jullie wandelen heel wat af, maar dan zie je ook wat. Weer hele mooie foto's hoor. Zeker die doorkijkjes bij dat kerkje, de kliffen en de watervallen. De een nog mooier dan de ander. Wauw. Toch maar weer een fotoboek? 😜