Dag 14 - wakker worden in de baai van Diros
Na een beste nacht slaap met het geluid van de golven zo vlak naast ons, worden we wakker met wederom een stralend zonnetje over het mooie blauwe water. Vanochtend staat de Vlychada grot hier om de hoek van het klif op het programma. Abby blijft achter in de bus, die raakt daar inmiddels goed aan gewend. Zodra de deur dichtgaat, ligt ze onder de tafel en horen we haar niet meer. Bij het weglopen in de richting van het olifantenpaadje dat naar de grot leidt, worden we achtervolgd door een hele kudde koeien en jonge stiertjes. We hadden de koeienvlaaien al wel op het pad zien liggen, maar de koeien nog niet op ‘t strandje gezien. Koddig gezicht. Abby houdt zich gelukkig koest, want die heeft nooit zo’n blijdschap met koeien.
We melden ons dan als eerste aan het loket voor kaartjes, zijn een tikkie te vroeg want om negen uur is de openingstijd en het is pas 1 voor 9.. de Grieken houden (misschien wel gelukkig) een iets andere standaard van tijd aan dan wij gehaaste westerlingen. Er staan nog een handvol andere grotbezoekers, waaronder een stel Duitse camperplaats buren waarmee we in gesprek komen. Uiteindelijk gaat het loket open maar is er een probleem met de printer. Ook dat wordt met vereende krachten na een tiental minuten opgelost en gewapend met onze toegangskaarten begeven we ons naar de ingang van de grotten. We hebben het idee dat men eerst even wil wachten tot er voldoende volk verzameld is. Ons geduld wordt nog wat op de proef gesteld maar uiteindelijk; we mogen! Je gaat in bootjes met een groepje van vijf of zes de grotten in. Het is een schitterende tocht van een goed half uur langs enorme zalen vol stalagmieten en stalagtieten. Sprookjesachtig, en het neemt voor ons zeker een tweede plaats in na de Carlsbad Caverns in de VS. Het blijft altijd moeilijk vind ik om de binnensten van zo’n grot op de gevoelige plaat vast te leggen, maar hier een kleine poging:
De grotten hier waren wel bekend bij de lokale bewoners, maar zijn pas sinds 1949 door speleologen verder ontdekt en er worden nog steeds stukken nieuw in kaart gebracht. Er zijn ook fossiele botten gevonden van onder andere panthers, hyena’s, leeuwen, herten en nijlpaarden, waarvan ik nooit geweten heb dat die in Europa voorkwamen. Terug bij de bus zetten we een lekkere bak koffie die we buiten opdrinken, onder het toeziend oog van een paar koeien die zich bij onze buren verderop hebben geïnstalleerd. Abby ziet het aan maar is er nog niet van overtuigd dat dit allemaal goed is.
We rijden daarna door richting noord en de buiten-Mani, waar we een plekje voor de nacht vinden in het plaatsje Stoupa op een camping. De rest van de dag onthaasten part II. De WiFi is hier helaas weer heel erg zwak, dus ik krijg geen foto’s ge-upload. Dat bewaren we voor een volgende keer!
Reactie plaatsen
Reacties