Een laatste upload op ons weblog, ditmaal weer van thuis uit.Maandag 12 april vertrekken we na een uitgebreid ontbijt in het Hyatt met een super shuttle richting Auckland Airport. Om 13.20 uur vertrekt ons vliegtuig naar Hongkong en daar komen we voor schema-tijd, rond kwart voor negen 's avonds lokale tijd na een vlucht van 11 uur en drie kwartier weer aan.

Dan is toch het moment van afscheid nemen daar gekomen, eerst maar van de campervan. We rijden naar het depot van Affordable en worden door eigenaar Ian naar het vliegveld van Christchurch gebracht. We waren erg tevreden met de camper en de verhuurder. Affordable is een klein familiebedrijf waar wordt gehecht aan persoonlijk kontakt, en dat beviel ons best. Geen woord meer over de vuilwateraansluiting die we onderweg verloren, en wij hebben het maar zo gelaten. We waren al om kwart over tien op het vliegveld, en onze vlucht naar Auckland gaat om twaalf uur. We zijn de eerste passagiers in de wachtruimte. Omdat dit een domestic flight is, zijn er geen winkeltjes, wel koffie gelukkig. We kunnen nog even skypen met thuis. Altijd fijn! Eline heeft nog geprobeerd met een keukenmes door de controle te komen, maar die werkte gelukkig perfect. Het was een aardappelschilmesje dat we al twee weken kwijt waren, zat helemaal onderin een zijvak van de rugtas, maar het scanapparaat pikte het er toch uit. Als we er erg aan gehecht waren konden we de rugtas als ruimbagage nog laten inchecken, we hebben het maar gelaten voor wat het was. Het toestel van Pacific Blue komt op tijd binnen en vetrekt precies om twaalf uur. 

Weer een stralende dag! We hebben gereserveerd voor de Akaroa nature cruise van 10.15 en zetten de camper bij het haventje neer. 

een hele kouwe nacht in Tekapo, wel weer helemaal strak blauw vanochtend. We vertrekken in de richting van Christchurch. Het eerste deel van de rit is mooi, maar als de bergen en heuvels eenmaal achter ons liggen en we de Canterbury Plains hebben bereikt wordt de rit een beetje saai. We zouden rond het middaguur in Christchurch kunnen zijn, maar kiezen ervoor om net onder de stad af te buigen naar het Banks Peninsula, dat is ontstaan door een groot aantal vulkaanuitbarstingen.Vroeger was dit een eiland, nu een schiereiland, en het bestaat uit meerder vulkaankraters. We rijden helemaal door naar Akaroa met de bedoeling daar eens rond te kijken. Het laatste stuk van de weg ernaar toe is prachtig, bochtenrijk en overal mooie uitzichten. 

Zonsopkomst boven de baai achter Moeraki is schitterend, het is mooi weer, een strakblauwe lucht en we gaan op pad het binnenland in. Eerst even tanken en boodschappen doen bij de New World in Oamaru. We komen er een gepensioneerd nederlands emigranten echtpaar tegen van bijna 80 die al 52 jaar hier wonen. De vrouw spreekt direct nederlands, voor de man is het wat moeilijker. Leuk om even met ze in gesprek te komen. We rijden verder door de Waitaki Valley, hoofdzakelijk boerenland hier met uiteraard overal schapen, maar ook koeien en verderop ook wijnbouw. 

We worden uitgezwaaid door de baas van Balclutha Motorcamp en gaan op pad richting Dunedin, eens de hoofdstad van NZ. Een bezoek aan de stad zelf zit er niet in. We willen nog teveel andere plekken zien, en besluiten zaterdag onze laatste dag in Christchurch door te brengen, dan zien we toch nog een dag een stad hier. We rijden door Dunedin naar het Otago Peninsular, een schiereiland dat zich langs Otago Bay de zee in strekt. Ontzettend veel mooie huizen hier, Dunedin lijkt ons een hele mooie stad. Het schiereiland is langgerekt en het duurt nog een tijdje voor we aan het eind zijn aangekomen, op Taiaroa Head, waar zich het Royal Albatross Centre bevindt. 

Wakker worden in Invercargill. Een behoorlijk grote plaats zo te zien, het motregent een beetje als we wegrijden richting Dunedin. We nemen vandaag de Southern Scenic Route door de "Catlins", een landelijk gebied langs de zuid-oost kust van het zuidereiland. Al gauw trekt de lucht open en zien we steeds meer blauw. Het landschap doet een beetje denken aan Limburg, maar dan aan zee. Verderop komen we ook nog regenwoud tegen, en verder allerlei mooie baaien, kliffen, watervallen en getijde-gebied. Heel veel wegen in dit gebied zijn nog niet geasfalteerd, hetgeen resulteert in een camper die met modder bedekt is aan het eind van de dag.. De eerste stop is aan Waipapa Point waar een eenzaame vuurtoren de stranden bewaakt.

Pasen. Gelukkig droog vanochtend, een mooie blauwe lucht boven Queenstown, wel fris met zo’n graadje of 10. We besluiten met de Skyline Gondola omhoog te gaan. Een kabelbaan die naar boven de stad voert, vanwaar een bijzonder fraai uitzicht over Queenstown, de bergketen achter de stad “The Remarkables” en het Wakatipu meer. 

Bij vertrek vanaf de Fox camping eerst even “waste dumpen”, dit kon direct naast de eigen plaats, na het legen van de vuilwatertank ook meteen maar de wc geleegd, raar dat er een rooster over het putje zit… een briesende onderhoudsman komt naar ons toe – “that’s illegal that is – you’re not supposed to dump your toilet on the wastewater – that runs straight to a farm – normally you would be fined” – enfin met onze excuses voor de illegale lozing (wisten wij veel) namen we het hazenpad.Eerst op naar Lake Matheson, vlakbij de camping voor een wandeling rond het meer en maar eens kijken of we zo’n beroemde reflectiefoto kunnen maken. Helaas, te veel wind en te weinig reflectie, en de toppen van Mt Cook en Mt Tasman dik in de wolken. 

goede vrijdag, raar idee om hier te zijn zo ver weg! We worden wakker met een mooie blauwe lucht en gaan op pad in de richting van de gletsjers, hopend dat het mooi weer zal blijven. De regio waar de gletsjers Franz Josef en Fox liggen, in het Westland National Park, hebben de meeste regendagen in heel Nieuw Zeeland..Onderweg komen we nog een nieuw fenomeen tegen, de one lane bridge met spoorrails… je moet dus en je tegenligger voorrang geven, en de trein ook maar, anders komt het zo hard aan! De bodem van de brug was van hout, maar we hebben de overkant gelukkig in een keer gehaald.Naarmate we dichter bij het gletsjer gebied komen wordt het zelfs nog meer helder dan in Hokitika en zodra we Frans Josef binnenrijden gaan we meteen kijken of we met een helikopervlucht meekunnen naar omhoog. Zulk mooi helder weer moet je meteen waarnemen hier. Onvoorbereid gaan we bij een van de vele vliegbedrijven naar binnen en kunnen binnen de komende 15 minuten mee voor een half uur durende vlucht over allebei de gletsjers met een sneeuwlanding. Hop terug naar de camper, tas wegbergen (je mag alleen een camera meenemen geen rugtassen), een regenjack en sweater mee en Eline in de haast nog een panty onder haar broek. Als de wiedeweerga terug naar de helikoptermannen en bijna meteen mogen we mee naar het platform. Met nog 4 andere toeristen gaan we de lucht in. Er is een lokale oudere vrouw bij die dit voor haar verjaardag kado heeft gekregen (haar man blijft beneden) en er niet over uit kan dat het vandaag zo helder is, dus volgens ons hebben we erg veel geluk.

alweer twee weken onderweg, de tijd vlieg voorbij! op het gemak vertrokken vanochtend richting het zuiden, helemaal langs de westkust van zuidereiland. Na een bord met de mededeling “geen pompstation de eerste 110 kilometer” toch maar even omgedraaid en nog in Westport getankt. Daarna op pad, schitterende kustweg, dan weer over vlak land langs duinen, dan weer door kloven en bergtongen die de zee in lopen. Soms rijd je zo dicht langs de kust dat de golven de auto lijken te bereiken. In Punakaiki zijn we gestopt om de Pancake Rocks en Blowholes te bekijken.

De dag gestart met het vertrouwde ontbijtje in de camper. Geroosterd boterhammetje, fruitje, koffie, sappie en dat alles bij de opkomende zon op de achtergrond boven zee. Wat wil een mens nog meer? Op pad vandaag, eerst in Riwaka bij de plaatselijke garage de vuilwaterkoppeling laten vervangen, allemaal gelukt en binnen een half uur waren we alweer op pad. Door de Motueka valley in de richting van de State Highway 6 die naar de westkust voert. Eerst gestopt bij Lake Rotoroa waar heel klassiek een steiger het meer insteekt waar het prima fotograferen was!