We ontbijten buiten en boeken er hier nog een nachtje bij. Het bevalt ons hier wel. Dan bekijken we welke fietsroute naar het dorpje Lyndhurst leidt, zo’n beetje het streekcentrum. De fietsroutekaart die we bij de receptie kregen is een beetje onduidelijk. Maar gelukkig werkt de Komoot app hier ook, en zelfs met het halve streepje 3g of 4g dat zo af en toe op de telefoons verschijnt. We pakken een deel van een langere route richting Lyndhurst. Net buiten de Setthorns campsite steken we een groot heidegebied over. Het fietspad voert over een in onbruik geraakte spoorlijn. In het gehucht Brockenhurst fietsen we voor het eerst op de openbare weg, en dat doe je uiteraard ook links. Dat in combinatie met loslopende ezels en paarden op straat, maakt het een inspannende bezigheid. Er staat trouwens een prachtig kerkje, waar we even een fotostop maken. Dan vervolgen we de Komoot route het bos weer in. Bij een riviertje houden we een koffiestop en peddelen dan weer verder. Ergens moeten we hier van de Komoot route af, en dan de nummers van de fietskaart zien te volgen. Er staan overal paaltjes met nummers, maar de onze staan er niet bij. Het gaat hier trouwens best op en neer, en met het zweet in onbestemde plekken komen we er achter dat we een kilometer of wat te ver zijn gereden. Uiteindelijk bereiken we Lyndhurst en verkennen we eerst het New Forest visitor-Centre en aanverwant museum. Dat is leuk ingericht met aandacht voor Flora & Fauna, en geschiedenis. Maar ook voor Alice in Wonderland. De Alice die voor de schrijver model stond, kwam hier oorspronkelijk vandaan en daar is handig op ingespeeld. Ook de schrijver sir Arthur Conan Doyle heeft hier roots, hij ligt er in ieder geval begraven. Bij de Tesco Express scoren we een paar vergeten boodschapjes, en tappen we eindelijk flappen. Muntjes willen we ook, om zo af en toe in een parkeermeter te gooien,  dus moet er met papiergeld iets worden gekocht en het wisselgeld moet uiteraard in munten worden uitbetaald. Eline vindt gelukkig een set hele mooie (en ook niet zo dure) houten onderzettertjes voor op de nieuwe tafel thuis. Ook weer opgelost.

De terugweg naar Setthorns vinden we via een deel van een andere Komoot route, en we rijden via een ander prachtig bosgedeelte terug naar de camping. Al met al een goeie vijfendertig kilometer over berg en dal. De middag liggen we uitgevloerd buiten en vallen allebei in een diepe slaap. Veel voeren we daarna ook niet meer uit. Aan het eind van de middag komt er nog een hert langs de camper scharrelen. Abby begint er aan te wennen. Het betreft een beetje zielig geval, met een manke poot, alsof er iets gebroken is geweest. Blijft wel heel leuk om zo dichtbij langs te zien schuiven. Inmiddels zijn we allebei helemaal zen, en liggen de dagelijkse beslommeringen van thuis letterlijk mijlenver weg.

Het is trouwens wederom een zonovergoten warme dag, de Engelsen vinden het uitzonderlijk. Wij genieten er maar van. Morgen wordt hier in de New Forest de marathon gelopen en zullen allerlei paden en wegen zijn geblokkeerd. We hopen voor de start weg te komen, en willen dan richting Jurassic Coast. Zodra we goed internet hebben, worden de blogs bijgewerkt. Hier in het bos bereikt ons heel af en toe een whatsapp berichtje, uploaden van blog en foto’s is onmogelijk. Ook wel eens lekker..