Gisteravond heb ik nog wat verder gezocht naar plekken waar we misschien makkelijker met de kano in het water kunnen komen dan hier op de camping. Het pad loopt nogal steil naar beneden, en daarnaast adviseerde Catweazle de campingbaas dat je ongeveer 1 kilometer heen en weer kunt varen, tot aan de dam. De rivier de Steyr is afgedamd tot een stuwmeer, Stausee Klaus. Ook daar zou het idyllisch moeten zijn, en ik vond een bootverhuur waar we mogelijk kunnen parkeren en de boot te water kunnen laten. De route ernaartoe loopt via de Hengstpass en moet erg mooi zijn. Aldus gaan we weer op pad. Een prachtig stukje Steiermark hier, en de Hengstpass is inderdaad schitterend. Het lijkt tot nu toe ook minder toeristisch, en minder druk, dan de populaire gebieden in Tirol. Terwijl de natuur op z’n minst net zo mooi of zelfs mooier is. De Hengstpass is een schilderachtige oude verbinding, en werd in vroeger tijden voor het transport van ijzererts gebruikt. Aan de “andere kant” van de pas komen we in het dal van de rivier de Steyr aan, en volgen we een stukje snelweg. Bij Klaus an der Phyrnbahn slaan we af en bereiken we al snel de bootverhuurder aan de Stausee. Gelukkig is er voldoende parkeerruimte voor de bus. We moeten nog wel een stukje lopen met de boot, en blazen ‘m aan de waterkant pas op. Dan kiezen we het ruime sop, in de richting van de Elisabethsee, zuidwaarts gaat het. Mooi kanoën is het hier weer, rustig water, wel wat wind, maar wat een mooie en rustieke omgeving. De wanden zijn met name van kalksteen en op sommige stukken kun je onder de rotsen doorvaren. Er zijn ook een paar afstekers te maken, zij-armen op, en op 1 van die plekken houden we pauze. We zitten hier pal onder de Steyrling
spoorwegbrug. Helaas besluiten de treinen zowel net voordat we arriveren alsook net nadat we vertrekken, over het viaduct te gaan. Helaas geen foto’s van kunnen maken, maar het was imposant. Op de terugweg maken we nog een stop op een plekje waar houten ligstoelen zijn neergezet en waar je even lekker kunt relaxen. Brotzeit doen we hier ook maar meteen. De waterkrachtcentrale Klaus is in 1975 opgeleverd en sindsdien is hier een mooi vrijetijds gebied ontstaan langs de 98 hectare oppervlak die het meer telt. Mooie grote vissen hebben we ook gespot, evenals een klein waterslangetje. Aan het eind van onze vaartocht dragen we de boot terug naar de camper, en pakken we ‘m daar weer in.
Onderweg naar de Hengstpass
Peddelen op de Stausee Klaus. We komen onder andere een drijvende kroeg tegen…
Nu een plekje voor de nacht zien te vinden. Er is een camping aan de Grundlsee, die weliswaar wisselende reviews krijgt, maar wel aan het meer ligt. Een uurtje rijden van hier. De route is ook weer mooi, de Grundlsee ook, maar de camping is dat bepaald niet. Wat een akelig veld, schots en scheef, volgepakt met campers en caravans. Geen ruimte tussen de plekken. Niks voor ons. We draaien een ronde over het terrein en met gezwinde spoed naar de uitgang. We bekijken nog even de park4night app en begeven ons via Bad Ischl naar de Traunsee in het Salzkammergut. In de plaats Ebensee ligt een prima camperplaats, niet goedkoop maar van alle aansluitingen voorzien, en op steenworp afstand van het meer. Als je de steen de andere kant op gooit, ben je in het centrum van Ebensee en daar spotten we een mooie Gasthof voor een lekkere Schnitzel, en als voorafje een mooi gevonden alternatief; een Vitello Forello. We laten het ons prima smaken samen, en worden nog getrakteerd op een muzikaal intermezzo door de Kapelle Ebensee, die hier een rondje muziek komt maken. Ze hadden welgeteld 100 meter gemarcheerd, en twee nummertjes gespeeld, toen ze hier op het terras van bier en Almdudler werden voorzien. Na een pauze die onze hele maaltijd duurde, pakte men de instrumenten weer op en begon aan de afmars. Abby had het zwaar, want net zoals geen fan van onweer, is ze ook geen fan van het slagwerk, en zit weer te trillen als een espenblad. Een stukje schnitzel verzacht de pijn. Mooi detail in het muziekkorps; de grote trom staat op een karretje, dat wordt getrokken door een verder niet musicerend lid. De grote trommelaar die erachter loopt heeft een gehoorapparaat, dat verklaart het volume van z’n slagen! Maar absoluut mooi dat dit hier nog zo beleefd wordt..
Even pauze!
De Traunsee, en de camperplaats aan het meer
Reactie plaatsen
Reacties