19 mei 2017

De allerlaatste dagen van de vakantie breken aan. Voor de wekker al wakker, en we maken Minnie Winnie voor de laatste keer schoon, legen alle tanks en rijden de laatste 4 kilometer naar Apollo/Star RV verhuur. We komen er net na acht uur 's ochtends aan en het ziet er naar uit dat we de eerste teruglever-klanten zijn. De camper wordt grondig geinspecteerd en nadat we het beddengoed in de container hebben gedeponeerd en hebben aangekaart wat er niet funktioneerde (eigenlijk alleen de koelkast die zo af en toe kuren vertoonde en de band met te lage spanning) kunnen we de eindafrekening doen in het kantoortje. Men verwacht vandaag 35 campers terug, allemaal uit Iowa en allemaal op dezelfde dag als wij begonnen. We hebben meer miles gereden dan we inclusief hadden, maar dat zagen we natuurlijk al een aantal dagen. Van te voren had ik uitgerekend grofweg 2870 miles te zullen rijden, het werden er uiteindelijk 3172 oftewel 5105 kilometers. Gelukkig zonder panne of andere problemen. Er wordt een taxi gebeld en voor de ergste drukte zijn we al onderweg naar McCarran airport Las Vegas waar we al om half tien voor de deur staan.

Dan begint het lange wachten, want schematijd van de vlucht is pas 10 over 1 's middags. Natuurlijk gaat de vlucht ook nog later weg, vertrekken pas dik na twee uur. Met onze een flink aantal mede Minnie Winniers. Vliegtijd naar Los Angeles LAX is slechts 45 minuten. We hadden al gezien dat ons KLM toestel voor de vlucht naar Amsterdam ook vertraagd met 20 minuten aankomt. Op LAX is het even zoeken naar de juiste gate voor de overstap en het verbaast ons dat je zonder verdere security controle en zonder paspoort check zo de internationale terminal inloopt. Als we zo'n beetje bij de gate zijn aangekomen, staat ook het KLM toestel te wachten om te kunnen parkeren. Dat belooft nog niet veel goeds voor de vertrektijd, maar ook niet voor onze aansluiting naar Dusseldorf in Amsterdam, want daar hebben we maar een uur.

Na nog wat inkopen en wachten en wachten vertrekken we uiteindelijk een uur en 15 minuten na schematijd. Met een vliegtijd van 10 uur maken we ook niets meer goed en ziet het er naar uit dat we onze aansluiting missen. We appen nog snel even naar de meiden die ons op komen halen in Dusseldorf dat er vertraging aan zit te komen. De vlucht verloopt wat rommelig, veel turbulentie en we slapen maar weinig. Het eten is ronduit slecht, niet volgens KLM standaarden. Een uur voor aankomst meldt zich de purser met de mededeling dat we de aansluiting inderdaad missen, en met ons nog een aantal anderen. We zijn omgeboekt naar de volgende vlucht om 16.50 in plaats van 13.10 uur. Boven de Noordzee gaan we ook nog een rondje in de wacht en uiteindelijk staan we om 13.30 aan de gate (schema tijd 12.00). De meiden appen dat ze op Schiphol staan... ze hadden bedacht dat we misschien onze koffers hier al terug konden krijgen, dus dat gaan we proberen. Normaal gesproken moet je hier een boete voor betalen maar dat hoeft gelukkig niet. We moeten wel wat geduld hebben en men verwacht dat we na een uur onze koffers hier van de band kunnen halen. Inmiddels even aan de koffie met een broodje met de meiden bij La Place en daarna kunnen we via deur 16 weer terug naar de bagagebanden (nooit geweten dat dit kon) en ja hoor, daar is onze bagage op band 15. Het scheelt ons nu uren wachten, en de meiden een rit naar Dusseldorf, en ons allemaal daarna een rit terug naar huis. Dankzij de vertraging zijn we nu eigenlijk vlot thuis. En daarmee komt een eind aan deze mooie en onvergetelijke rondreis. De camper was top, de route die we reden schitterend, evenals alle state en national parks die we hebben bezocht. Zoveel wild gezien, en natuurschoon, dat staat voor altijd in ons geheugen gegrift. Rest straks de foto's en video's uit te zoeken en er een mooi herinneringsalbum van te maken, en een filmpje dat het aanzien waard is. Jullie allemaal bedankt voor het meelezen en meeleven, erg leuk om alle reacties elke keer weer te lezen!