15 maart 2018

Ongelofelijk hoe het weer hier van de ene op de andere dag en binnen een straal van 200 kilometer totaal om kan slaan.

In Page worden we wakker met redelijke temperaturen maar het is er wel bewolkt. We vertrekken en steken naast de camping meteen de staatsgrens tussen Arizona en Utah over. Na een kilometer of 50 begint het te regenen en halverwege tussen Page en Kanab zien we de eerste sneeuwbui. In Kanab tanken we met een zonnetje en we besluiten een kleine omweg te maken via de Coral Pink Sand Dunes. Net voordat we het park bereiken begint het weer te sneeuwen en we maken een korte stop om even het duin in te lopen maar de wind is zo snijdend koud in de sneeuw dat we snel weer binnen zitten aan de koffie en thee..

We gaan weer op pad richting Zion en nu begint het echt te sneeuwen en wordt het landschap wit. Gelukkig houdt de sneeuw voordat we het National Park en de pasweg bereiken weer op maar nat blijft het wel. We passeren zonder noemenswaardig oponthoud de tunnel waar je met de camper alleen op de middenstreep door kunt en na de afdaling in de canyon zijn we al snel op Watchman campground waar we hebben gereserveerd.

Eerst een snelle lunch en dan willen we ondanks de regen en kou toch wel wat van het park zien. We willen de Watchman trail lopen maar horen al snel van mensen die naar beneden komen dat het pad erg slecht is en dat je in de dikke modder terecht komt. De jongens durven het aan en gaan verder, Eline Mandy en ikzelf keren om en wij nemen bij het visitor centrum de shuttle bus en rijden ermee naar het eindpunt. Daar wandelen we een stuk langs de Virgin River. Ondanks de kou en nattigheid is het toch wel erg mooi, er zijn legio watervallen te zien. Op de terugweg maken we nog een stop bij Wheeping Rock waar het langs sijpelende water met mos en planten begroeide rotsen heeft gevormd.

Terug bij de camper zijn de boys ook terug en hebben inderdaad tot aan hun enkels in de rooie modder gestaan. Het regent nog steeds en we eten binnen. Geen weer voor een kampvuurtje vanavond..