Dag 1 - tot in Luxemburg

Vaccinados op pad…

Gisteren hebben we allebei onze tweede dosis Pfizer gekregen, en het moet gezegd, dat voelt goed. Als een soort opluchting. Geen idee hoelang we nu (beter) beschermd zijn, maar beschermd zijn we in ieder geval. Heeft Hugo toch maar mooi voor elkaar gekregen! Wij werden in Oud Beijerland gevaccineerd, en dat kunnen we iedereen aanraden. Geen wachtrijen, en een zeer ervaren ouwe prikster. Een klein beetje bezorgd over eventuele bijwerkingen hebben we ons vakantie-vertrek voor de volgende dag ingepland. Het oorspronkelijke plan om via het Franse platteland naar het noorden van Spanje te rijden hebben we inmiddels in de koelkast gezet. Vanwege corona, uiteraard. Frankrijk kleurt inmiddels geel, Spanje nog niet. Ons bezwaar zit ‘m in het feit dat we, omdat de laatste prik minstens twee weken moet zitten, toch nog een PCR of antigeen test moeten doen, voor toegang tot beide landen. Voor Spanje zelfs max 48 uur voor de grensovergang. We rijden met de camper best vlot, maar dat willen we onszelf niet aandoen. Na rijp beraad blijkt dat we in Oostenrijk welkom zijn, geen “tweede prik moet twee weken zitten” regel, en het land is net zo geel als Frankrijk. In Duitsland zit nog een addertje onder het gras, want daar geldt dezelfde “14 daags” regel, tenzij je op doorreis bent. Je mag binnen 24 uur Duitsland doorkruisen zonder aanmelding en zonder testverplichting. We hebben geen zin in een race avontuur richting Oostenrijk, dus kiezen we ervoor om via België en Luxemburg te rijden. In dat laatste land mag je ook overnachten. Op zich ook wel eens een leuke route naar Oostenrijk. In Oostenrijk hebben we heel globaal bedacht om via een aantal bergmeren van west naar oost te rijden. Waar we stoppen voor een meer-nachtse stop, zien we wel.

Aldus hebben we vanochtend op het gemak de camper uit de stalling gehaald, en thuis alles aan kant gebracht. Rond elf uur gaat het via ‘s Heeren wegen via Berg op Zoom naar Antwerpen. Het is ons helaas nog nooit gelukt om de Antwerpse ring zonder files te rijden, en dat lukt ook vandaag niet. Ook rond Brussel komen we even vast te staan. Ongelofelijk trouwens dat het knooppunt waar je richting Namen kunt afslaan, er nog hetzelfde uitziet als veertig jaar (en wellicht langer) geleden. Geen wonder dat er files ontstaan. En dan nog iets, wat is dat toch met het wegennetwerk van onze zuiderburen? Is het geldgebrek of gebrek aan expertise, dat er werkelijk overal gaten en butsen in het asfalt zitten? Na Namur nemen we de N-weg richting Bastogne, dwars door de Ardennen. Prachtig gebied, maar na Marche wordt de weg een volledig drama. Er is wel asfalt, maar op een wasbord geplakt. Na een goeie 15 kilometer zijn we van binnen karnemelksepap, en is het een wonder dat alles in de camper nog vastzit. Was wel een goeie test, dat wel… Uiteindelijk komen we toch aan wegwerken, en blijkt er in België toch geld zowel als expertise te zijn om een mooi wegdek neer te leggen. Volgens een bord langs de weg vond dit project tussen 2017 en 2019 plaats. Ze zijn er nog niet.

Via Bastogne bereiken we de grens met het Groothertogdom Luxemburg, et voila, de wegen zijn er prachtig. We hebben ons doel bepaald op het gehucht Heiderscheid, waar bij camping Fuusekaul aan de overkant van de weg een prima camperplaats ligt, voorzien van alle services en naar blijkt prima WiFi. We zijn tegenwoordig in de camper gezegend met een smart tv’tje, maar zonder schotel. Als we iets willen zien zijn we dus afhankelijk van of een goeie WiFi, of een sterke 4G verbinding. Dat de eerste gratis is, komt goed van pas. Hier werkt dat prima! Het weer is trouwens perfect. Prima genoeg om buiten te zitten zonder dat je meteen de schaduw moet opzoeken (althans zo werkt dat bij mij meestal binnen 4 minuten). Zoals gewoonlijk zijn we binnen no-time geïnstalleerd en genieten we eerst van koffie, later van een lekkere apero en ten slotte van de maaltijd, allemaal buiten. Van bijwerkingen na de vaccinatie heb ik zelf geen last, behalve een hele lichte vorm van buikloperigheid. Eline heeft overal spierpijn, is een beetje “katterig”. Blijkbaar hakt het er toch een heel klein beetje in, dat vaccin. Bedankt nog Hugo!