We blijven een dagje aan de Weissensee. In eerste instantie om nog wat te varen met de kano, echter het weer slaat in de ochtend al om, en er zijn zulke donkere wolken aan het zwerk, dat we het niet aandurven het water op te gaan. Helden.. Wel maken we een leuke wandeling langs het meer en de iets hoger gelegen bosrand. Verder vermaken we ons best in en voor de camper. Een boek op het gemak uitlezen is ook een leuke bezigheid. Ook ‘s middags is het geen vaarweer. Sterker nog, aan het eind van een wandeling klinken de sirenes in het dorp aan de overkant van het meer. Er komen dreigende wolken aan, en we vermoeden een waarschuwing voor noodweer. Gelukkig zijn we bijna bij onze hut. De luifel hadden we al opgeruimd, en dat is maar goed ook want de wind neemt af en toe orkaankrachtige vormen aan. Her en der waait van alles om, wij zitten hoog & droog. Echt noodweer wordt het niet, en na een goed uurtje is alles overgewaaid en verschijnt een regenboog boven het meer.
De nacht was best fris maar gelukkig is het droog, en we zijn van verdere onweersperikelen verschoond gebleven. Abby wordt er steeds zenuwachtiger van, ze staat te trillen als een espenblad en wil het liefst weglopen naar waar er geen onweer is. Ze snapt er echt helemaal niks van. Enorm zielig…
Het weer zit dus een beetje in een dip, en wel in bijna het gehele land. Even hebben we nog de doorsteek via Slovenië naar Kroatië overwogen, maar we hebben nog maar een goeie week. Na rijp beraad besluiten we toch om in Oostenrijk te blijven. Graag wilden we nog ergens met de kano te water, en we beginnen onze rit vandaag via Hermagor en Villach in de richting van de Worthersee. Daar zou het volgens de verwachtingen op wetter.at OK moeten zijn. Boven de Karawanken echter hangen zware buien en de lucht wordt steeds donkerder. We maken een korte stop en overwegen dan toch maar weer een alternatief, want varen in de regen dat heeft niet zoveel charme. We maken er een rij-dag van, en wel via de toeristische Nockalmstrasse. Die voert over twee toppen van 2000 meter langs prachtige almen, volop bloeiende lupinen, en op hoger grond velden vol alpenroos. Op de eerste top regent het helaas, maar op de tweede top is er een beginnend zonnetje en wagen we het even buiten de camper (bij een graad of zes). We willen tevens graag de inwendige mens wat versterken, helaas hebben ze hier alleen een soepje of een apfelstudel. Ons verlangen naar Kaiserschmarrn en een fijne Jauseplatte moet dus nog even in de ijskast. De prachtige Nockalmstrasse eindigt in het vlekje Innerkrems. Daar staat een mooi Gasthof, waar we buiten op het terras bij af en toe een zonnetje inderdaad kunnen genieten van Kaiserschmarrn en Speckbrot. Heerlijk! Het is net na de middag en te vroeg om hier in de buurt ons kampement op te slaan. Terwijl we wachten op onze bestelling, nemen we de mogelijkheden voor de rest van de dag door. Ons oog valt op de Hallstattersee. Misschien zijn de weergoden ons daar gunstig gestemd voor een kano-tochtje. Aldus vertrekken we richting de Tauernautobahn en rijden we via de ellenlange Katschbergtunnel en de nog langere Tauerntunnel naar Ober Osterreich en de Hallstattersee. Het van “Frozen” en rijen-dikke Aziatische toeristen bekende plaatsje Hallstatt laten we wederom voor wat het is (we waren hier vorig jaar ook) en we installeren ons op een camperplaats bij Obertraun. Direkt aan het meer en aan de overkant zien we Hallstatt liggen. Het weer is oké, maar niet meer dan dat. Om te varen ziet het er niet goed genoeg uit. We maken een flinke wandeling bergop (en uiteraard ook weer af) en maken het ons gemakkelijk in de camper. De regen tikt weer langzaam op ons zolderraam… Morgen nog steeds een dipje, daarna zou het weer op moeten gaan knappen.
Langs de Nockalmstrasse
In en rond de camperplaats in Obertraun bij Hallstatt
Reactie plaatsen
Reacties
Ziet er heel bekend uit. Heerlijk.