De ochtend begint toch weer met dauwtrappen. Abby merkt het zodra ik de eerste tekenen van wakker worden vertoon. Dan krijg ik een lik over een voet die buitenboord hangt, en begint er een aandoenlijk zacht gepiep. Ik moet eruit. Op naar het strand, de zon is nog niet op en dat geeft wel een apart sfeertje. Terug bij de bus ontwaakt mijn wederhelft en plannen we de dag tijdens een relaxed ontbijt. We rijden nog iets verder Bretagne in en plannen een stop aan dezelfde kust maar dan verder richting het westen.
We zijn nog maar net onderweg of de eerste Lidl komt in zicht. We stoppen er en slaan wat kleine boodschapjes in. Plus, we scoren er pluche Asterix en Obelix. In de bus verzamelen we kleine pluche beestjes van de landen waar we verblijven. Een pluche haan zijn we nog niet tegengekomen, maar veel Bretonser of Franser dan Asterix en Obelix gaan we niet tegenkomen. Het ontbreekt alleen nog aan menhirs, maar die hopen we later in de week nog te zien. We komen regelmatig havenplaatsjes tegen die ik nog ken uit een grijs verleden. Coasterladingen veevoer brachten we hier heen. De meeste haventjes vielen droog bij laag water en de kleine kustvaarders kwamen dan ook droog te liggen. Er is nog niets veranderd zo te zien. We strijken neer aan het strand bij Kervaliou, net voorbij Kerradenec. Ergens boven Brest zegt U waarschijnlijk meer. De plaatsnamen hier zijn heel apart en “Bretons”, en vaak wordt de bewegwijzering ook tweetalig weergegeven.
De camperplaats is weer van dezelfde organisatie en we staan pole-position voor een strandwandeling. We struikelen zeg maar zo de plek af het strand op. Geweldig weer. Het strand is bezaaid met zeewier in alle soorten en maten en we vinden ook weer van die mooie Jacobsschelpen. Daarnaast is het bijzondere hier dat overal kleine en grotere rotsen langs de kust liggen. Het is weer mooi! Bovenop een klif aangekomen zien we aan de andere kant dreigende bewolking. Tot nu toe was de dag volledig zonnig. Een strand verder begint het behoorlijk te druppen en we lopen terug om te schuilen in een stenen hut, die in de late middeleeuwen dienst deed als wachtershut en waarin men met vuur de volgende hut langs de kust kon waarschuwen voor vijandige schepen. Wij staan er lekker droog. Zoveel beweging aan het zwerk, dan kan een mooie regenboog niet uitblijven, en we zien er meerdere tijdens de terugtocht.
Onze latere schuilhut
Verder is het devies weer lekker lummelen in de camper en aan het eind van de middag doen we met Abby nog een rondje de andere kant van de kust op, maar die is minder mooi dan de eerste. De pot schaft spaghetti alla carbonara en de avond komen we door met een Rosé uit de Lidl.
We hebben een mooi plekje gescoord voor de nacht
Reactie plaatsen
Reacties