Allebei een prima nacht geslapen. De vermoeidheid won het deze keer van de biologische klok... heerlijk geslapen tot een uur of 6 in de ochtend, dus al 1 uur in de middag in NL. Ontbijten in de lodge kon vanaf 7 uur en was goed verzorgd. We maken kennis met andere Apollo/Star RV huurders, die ook vandaag hun camper ophalen. Twee jonge stellen, allebei straks op weg naar Los Angeles. Rond 8 uur gaan we eens kijken op het naastgelegen terrein van Winnebago. Er is een tijdelijk kantoortje ingericht en we worden ontvangen met koffie en koeken. De andere stellen uit het hotel zitten er ook al. Bijna meteen worden we geholpen met het inchecken en de papierwinkel en na een half uur zijn we op weg naar ons mobiele home voor de komende weken. Het is dit keer de kleinste camper geworden, een 22ft. Maar... voor onze begrippen is het nog een aardig apparaat.
Ze heet Minnie Winnie, en omdat het dit keer een "kleintje" is, dopen we haar Ieni Minnie Winnie.
Geen slide-outs dit keer maar wel alles erop en eraan. Vast bed, douche en toilet, oven, magnetron, tv/dvd, achteruitrijcamera, radio met blauwe tanden dus we kunnen spotifyen! Beter dan de amerikaanse zenders volgen, want die ben je na 2 bochten weer kwijt.
De dame die ons de camper overhandigd is blij met ervaringsdeskundigen, en is na 5 minuten klaar met haar verhaal. Later blijkt dat we toch beetje beter hadden moeten checken want we missen een paar dingetjes, onder andere levellers (bananen) om de camper recht te kunnen zetten, en, ook belangrijk, de slang om vuil water te kunnen dumpen. Morgen maar ergens op de kop tikken en op rekening zetten.
We tanken op advies van Apollo eerst af met water om op eventuele lekken te controleren en dat verloopt goed. Daarna zetten we koers naar Mason City op een goed half uurtje rijden, om de huurauto in te leveren. Eline volgt me in de Hyundai op de voet (kanjer!) en het inleveren is een fluitje van een cent. Er zit een Walmart supercenter om de hoek en daar doen we de eerste mega-inkopen. De camper en koelkast zijn vol, reis kan beginnen. Het weer zit nog niet mee, regen en wind vergezellen ons en het valt af en toe niet mee om Minnie op de weg te houden. Verder rijdt ze prima, dit model zal ook wel wat zuiniger zijn dan de vorige die we hadden (hopen we).
We maken kilometers door Iowa terug naar Minnesota en dan op de I90 West naar South Dakota. We maken een tussenstop in Sioux Falls, waar de Sioux River stroomversnellingen maakt met mooie watervallen.
Hier is het al wat beter met een beetje zon, al ligt er op veel plaatsen nog aardig wat sneeuw langs de weg en op de velden. Na een eerste tankstop en Usd 75 lichter vervolgen we onze route alvast richting Badlands National Park, waar we morgen naar toe willen. We stoppen in Mitchell South Dakota, beroemd om z'n "Corn Palace". Je moet er maar op komen..
Er is een KOA camping waar we belanden voor de nacht. Nog een Minnie Winnie voor ons, twee knullen brengen haar naar San Francisco. Onderweg zijn we er overigens ook nog twee tegengekomen.
Minnie aan de stroom en water, en Eline maakt een heerlijk maaltje Babi Ketjap. Dat is meestal ons beginnersmaal. Alles heeft inmiddels een plekje gekregen, het bed is opgemaakt en het is nu half tien. De buitendeur staat nog open dus dat wil zeggen het is mooi weer, en al aardig wat warmer dan waar we vanochtend begonnen. Eens kijken of de slaap wil komen straks. Morgen dus richting Badlands National Park en daarna naar de Black Hills. We hebben een paar plaatsen in de planning waar we geen internet zullen hebben, dus er komen mogelijk wat pauzes in de berichtgeving. Tot later!
Reactie plaatsen
Reacties