Terwijl mijn wederhelft zich nog eens omdraaide dacht ik, waarom kan ik dat niet? En ben er maar uit gegaan. Net na vijven in de ochtend. Wel mooi om de eerste stukjes daglicht boven de Badlands te zien.
Lekker ontbeten en al vroeg on the road.
We rijden nogmaals de Loop road en spotten weer wat vrouwtjes bighorn sheep. Houden regelmatig foto-stops en rijden het park uit richting Wall, South Dakota. Daar begon het allemaal begin jaren 1930 met Wall Drug, een café/drugstore dat uitgroeide tot icoon in het noordwesten van de VS. Omdat de zaak niet zo erg liep, gaf men gratis ijswater en goedkope koffie aan de dorstige en vermoeide reiziger. De koffie is nog steeds maar 5 cent, en het ijswater gratis.
Die koffie smaakt best (hadden we eigenlijk niet verwacht) en de vers gebakken donuts niet minder. Je kunt hier natuurlijk de wereld aan souvenirs kopen, dat spekt de kas pas echt. Verder op pad richting Rapid City waar we de Walmart nog met een bezoekje verblijden. Heerlijke verse kip met een krokant laagje verkopen ze hier, dus de lunch is ook geregeld. Voorts gaat het nu de Black Hills in en de eerste stop is Mount Rushmore, net voorbij het plaatsje Keystone. Dat laatste is wel een enorme tourist-trap, schreeuwerig met enorme houten beeldsnijwerken en nep wild-west facades, motels en café’s en wat dies meer zij. Alleen Ripley’s Believe it or Not hebben we er niet gezien.
Mount Rushmore dus. In beheer bij de National Park Service en gratis toegankelijk, alleen een parkeer-jaarkaart kost 10 dollar, kun je nog eens terugkomen.. Voor wie het niet wist, Mount Rushmore is de plek waar vier amerikaanse presidentenkoppen uit de rotsen zijn gehouwen. Eigenlijk vinden we het best imposant! De eerste aanblik is via een walk of fame waar alle vlaggen van de amerikaanse staten wapperen.
Verder kun je er een museum bezoeken waar je wat meer te weten komt over de totstandkoming van dit monument. We lopen ook de presidential trail waarbij je wat dichter bij de koppen kunt komen.
Het idee is in 1923 lokaal geboren en is tot uitvoering gebracht door beeldhouwer Gutzon Borglum. Vanaf 1927 werd met de bouw begonnen en in 1941 was het monument klaar. Borglum maakt dit overigens niet mee, die overleed kort ervoor.
De presidentenkoppen zijn van Washington, Jefferson, Lincoln en Theodore Roosevelt, die elk op hun manier hebben bijgedragen aan de totstandkoming en verdere groei van de Verenigde Staten. Het is een iconisch amerikaanse trekpleister geworden, en wij waren een van de miljoenen bezoekers per jaar. Gelukkig was het vandaag niet zo druk. Aan het eind van de trail kwamen we trouwens nog twee mountain goats tegen, dat zijn langharige geiten (maar toch geen geiten volgens de locale folders) die alleen in deze gebieden voorkomen. Uiteraard spotten we ook hier mede-Minnie-Winniers, die komen we echt overal in het wild tegen.
Na Mount Rushmore begeven we ons naar het ernaast beginnende Custer State Park. Ik had graag de Iron Mountain Road willen rijden maar de tunnels zijn te laag voor Minnie, dus rijden we om via de plaats Custer (genoemd naar de hier in de buurt tegen de indianen verliezende generaal Custer). Via een omweg zonder tunnels komen we wel bij Lake Silvan, dat mooi tussen de typische rotsformaties voor dit gebied ligt.
We lopen de prachtige trail eromheen en begeven ons daarna richting onze overnachtingsplek, de Blue Bell campground. Net voor de camping spotten we een bison, zomaar aan het chillen op een veldje in het bos! Er komen in dit park zo’n 1500 bisons (of buffalo’s) voor in een gecontroleerde kudde. Waar ooit miljoenen exemplaren vrij rondstruinden over de Noord amerikaanse prairie, waren er na overbejaging begin 20e eeuw nog maar zo’n 1000 in totaal over. In het Custer State Park is men onder andere begonnen met de herintreding van dit machtige beest. Superleuk om te zien. Op de campground vinden we ons niet helemaal rechte plekje, dus we liggen vannnacht dichies bij dichies. Na de maaltijd maken we nog een ronde door bossen achter de camping en spotten een paar keer 4 hertjes. Die zijn wel enorm schuw en schieten weg voordat we er een behoorlijke foto van kunnen maken.
Geen wifi op dit park, dus bloggen doen we later weer. Morgen richting Wyoming en Devils Tower. Tot later!
Reactie plaatsen
Reacties