We verlaten Salt Lake op het gemak. Vandaag staat eigenlijk alleen een “verplaatsing” op het programma. In een van de buitenwijken van Salt Lake City slaan we wat nieuwe boodschappen in bij onze vertrouwde Walmart, en tanken we nog maar eens wat loodvrij in Ienie Minnie Winnie. Ze lust wel een slokkie. Dat gaat bij sommige pompen wat moeizaam. Je doet je creditcard in de automaat en bij sommige handelaren moet je dan een zipcode invoeren, en die hebben wij niet, althans geen amerikaanse. De nederlandse postcode werkt niet want amerikaanse zijn vijf-cijferig. Een fake postcode invoeren heeft ook nog niet gewerkt. Dus naar binnen naar de kassier, die vraagt of ik voor 20 of 40 dollar wil tanken. Minnie lust soms wel voor 100 dollar dus doe maar 40 en dan moet je daarna weer naar binnen om opnieuw te authoriseren. Wie schetst mijn verbazing als piet paaltjes van de pomp bij hernieuwde binnenkomst in geen velden of wegen te bekennen is. Ja, graag of helemaal niet, dan tank ik wel af bij een andere pomp. Later onderweg lukt het bij Chevron zonder postcode, dat is hier allemaal heel verschillend. We hadden ook gezien dat de bandenspanning van een van de dubbele achteras-banden wat laag was. In de buurt hier zit een Goodyear shop en daar vullen ze inderdaad aardig wat aan lucht bij. De band was gewoon lang niet genoeg op spanning. Zelf hadden we dit niet kunnen doen, want bij de dubbele achteras zit het ventiel aan de binnenkant tussen de twee banden, en heb je een verloop-ventiel nodig om te vullen. De goodyear boys lopen meteen alle andere banden ook even na en zo gaan we weer gerust op pad. Winnebago zal de camper gewoon met te weinig lucht hebben afgeleverd.. Ernaast zit ook een bank dus even pinnen bij de ATM en we kunnen met alles gevuld weer op pad. Oh, aan de overkant zit Starbucks dus eerst nog twee kleine capucino’s voor onderweg. Donuts hadden we al bij Walmart gekocht. Het is inmiddels bij half elf als we Salt Lake City en voorsteden verlaten. Bij Spanish Fork gaan we van de interstate af en volgen highway 6 die hier dwars door de bergen slingert. Dan eens vierbaans, dan eens twee. Een heel afwisselend en mooi stuk volgt tot aan Price, Utah waarna de weg redelijk saai, lang en recht wordt, dwars door een woestijnachtige vlakte. We maken een lunchstop bij een rest-area waar we uit onze verschoning waaien. Het is hier ook bewolkt en de wind maakt het wat fris. Jammer, want bij vertrek uit Salt Lake was het al lekker warm en moest de airco bij in de auto.
Hierna volgen we een stukje interstate tot de afslag Moab. Daarna is het nog zo’n 50 kilometer binnendoor tot aan het plaatsje Moab zelf. Hier bevinden zich Arches National Park en Canyonlands National Park die we beide willen bezoeken. Dat voor de komende dagen. Eerst een camping zien te vinden die plaats heeft. Alle commerciele campings zijn vol, zo hadden we op internet gecheckt. Het Bureau of Landmanagement heeft hier in de buurt ook een vijftiental primitieve campings (zonder stroom/water/wifi en wat dies meer zij) waarvan er 10 langs de Colorado rivier liggen, die hier door een prachtige canyon stroomt. De eerste 6 campings zijn ook vol maar uiteindelijk weten we een plekkie te bemachtigen op Onion Creek campground, waar plaats is voor 12 campers. Je kunt deze plekken niet reserveren, wie het eerst komt, het eerst maalt. We staan heel erg mooi, met uitzicht op de voor hier zo karakteristieke rode rotsen en buttes. Het lijkt zelfs wel een beetje op Monument Valley.
We maken er twee mooie wandelingen en relaxen wat. De komende dagen zijn we hier in de buurt en zullen we moeten kijken waar we een nieuwe overnachtingsplek kunnen vinden. Hier geen stroom, geen wifi en zelfs geen mobiel bereik, dus kontakt en updates moeten even wachten!
Reactie plaatsen
Reacties