Naar goed (?) gebruik ben ik natuurlijk vroeg wakker. Het is nog duister tijdens de hondenwandeling.
M'n wederhelft volgt de goede gebruiken al aardig en we eten een zondags vroeg ontbijtje, met alles wat daar zo bij hoort. We kiezen het hazenpad rond negen uur en rijden via mooie binnenweggetjes door het Franse platteland. Zo komen we allerlei landbouwgrond, nog meer wijngaarden en dorpjes tegen waar de tijd heeft stilgestaan. Geen mens op straat. Hier en daar probeert een dappere bakker zijn zondagse baguettes aan de man te brengen, maar de vraag is aan wie? Want er is hier echt nergens een sterveling te bekennen. Wel in elk dorp de dorpsgek, die vriendelijk naar ons in de camper zwaait, of, en dat doet er ook eentje, serieus salueert.. Wat ook opvalt is dat bijna alle camperaars weer zwaaien als je ze onderweg tegenkomt. Op camperplaatsen zijn camperaars maar al te graag op zichzelf (wij doen daar niet voor onder). Maar onderweg wordt gezwaaid dat het een lieve lust is. Wij geven ons er maar aan over en zwaaien vriendelijk terug. Althans, ik als chauffeur. Mijn vrouw is vaak verdiept in IPad of Switch en weet de zwaaiers vaak te negeren. Na een koffiestop ergens in den lande komen we al vlot aan in Briare, dat mooi aan de Loire gelegen is. We hadden onszelf een plaatsje bedacht op een camperplaats vlakbij de rivier. En zo installeren we ons op het Flot Bleu Park. Dit keer voor minder dan een tientje, en ook met alle voorzieningen. Er is plek voor 12 campers, uiteindelijk staan er vier. Briare heeft ook een heuse bezienswaardigheid, de Pont Canal de Briare. Die willen we natuurlijk even zien, dus bestijgen we de stalen rossen en peddelen door en langs dit alleraardigst dorp naar de kanaalbrug van Briare. Deze overbrugt de Loire en werd gebouwd tussen 1890 en 1894. Hiermee werd een gevaarlijke rivierkruising vervangen. Wij kunnen ons voorstellen dat er toentertijd vrachtscheepjes waren die smal genoeg waren voor dit kanaaltje, tegenwoordig zijn het alleen jachtjes die erin passen. Naast het kanaaltje is een loop danwel fietspad (vroeger jaagpaden) en zo kun je een mooi oversteekje maken. De Loire is best indrukwekkend breed, en hier en daar vlot stromend. Kan me voorstellen dat het oversteken (daar moeten ook sluisjes bijgehoord hebben) geen sinecure is geweest. Gustav Eiffel was verantwoordelijk voor het ontwerp van de 14 brugpijlers en de vier pilasters aan het begin en eind met de daarbij horende emblemen. Je kunt zien dat hier dezelfde hand en geest van de bekende toren in Parijs aan het werk is geweest. Het dorpje Briare ziet er ook alleraardigst uit en we zien er onder andere een mooie kerk. Verder is het hier ook weer redelijk uitgestorven. We besluiten nog een stuk door te fietsen richting de plaats Gien, verderop aan de Loire. In Nederland zijn we de fietsknooppunten gewend, wel, die zijn hier niet. We denken een fietspad langs de rivier te volgen, en dat doen we ook, althans de eerste kilometer of wat voorbij de camperplaats. Daarna wordt het een hobbelig steentjespad, en daarna een karrenspoor. Door de natte bodem slippen we regelmatig uit het spoor en de hondenkar achter mijn fiets gaat van hot naar her. Abby maakt af en toe kenbaar of het ook wat minder kan. Na de zoveelste slippartij en het inslikken van de zoveelste zwerm muggen, gaan we in de ankers en keren we om. Dit kan geen fietspad zijn. We laten Abby lekker rennen (ook hier komen we helemaal niemand tegen) en terug bij de camper gaan we in de relax-stand. En-passant hebben we wel een band van de hondenkar leeg of lek gereden. En laten we nu natuurlijk de fietspomp en het bandensetje thuis hebben laten liggen. Morgen maar eens een LeClerc opzoeken. De fietsen schoonmaken is een noodzakelijkheid die nog even wordt uitgesteld..
Reactie plaatsen
Reacties